Verzorgingshuis Hoppesteyn is nu 'VPT-huis'
Dat van een nood een deugd te maken is, toonde het Rotterdamse verzorgingshuis Hoppesteyn onlangs aan. Toen zorgkantoren bekend maakten enkele miljoenen minder te gaan besteden aan verzorgingshuisplaatsen, was de schrik bij Hoppesteyn groot. Maar locatiemanager Ronald Hugers ging niet bij de pakken neerzitten en kwam met iets nieuws. Hij vormde zijn verzorgingshuis in een paar maanden tijd om tot een zogenaamd VPT-huis, een huis voor mensen met een Volledig Pakket Thuis (VPT).
Vrijwel alle bewoners van Hoppesteyn wonen nu zelfstandig in wat voorheen hun verzorgingshuis was. Ze betalen zelf de huur voor hun appartement aan Hoppesteyn, die naast zorgorganisatie ook woningcorporatie is geworden. De zorg die bewoners ontvangen, krijgen zij nog altijd van de verzekering vergoed. In hun appartement kunnen zij nu een op maat gesneden pakket aan zorg- en dienstverlening ontvangen, desgewenst met extra-tjes die buiten de collectieve verzekering vallen.
Zorgverzekeraars wilden geen verzorgingshuisplekken bij Hoppesteyn inkopen, maar wel deze VPTs. Zo wist Hoppsteyn, onderdeel van zorgorganisatie Aafje, op het nippertje een fors omzetverlies af te wenden. "Het is een enorm succes", zegt Hugers. Hoppesteyn kon bewoners een berekening voorleggen waaruit bleek dat iedereen quitte zou spelen of er op vooruit zou gaan. Velen houden nu geld over waarmee ze nieuwe diensten kunnen kopen. Veel bewoners voelen zich nu ook vrijer. Eerst kregen zij zak- en kleedgeld, nu ontvangen zij hun AOW op hun eigen rekening waarover ze zelf kunnen beschikken.
Lees het hele interview met Ronald Hugers en het VPT-huis >>
|
'Het gezicht van extramuralisering' De overheid zet flink de vaart achter een al eerder ingezette trend, het zogeheten extramuraliseren: ouderen langer zelfstandig laten wonen en niet zo snel als vroeger naar een verzorgings- of verpleeghuis laten verhuizen. Sinds dit jaar komen mensen met een lichte zorgvraag niet meer in aanmerking voor een verblijf in een zorginstelling. De komende jaren zullen ook mensen met een zwaardere zorgvraag thuis moeten blijven wonen. Het Aedes-ActiZ Kenniscentrum Wonen-Zorg is op zoek gegaan naar de uitwerking van dit beleid in de praktijk. Hoe kijken zorgaanbieders, woningcorporaties, wetenschappers en gemeenten aan tegen deze maatregelen en wie zijn eigenlijk de hulpbehoevende mensen die dit raakt? Journaliste Antoinette Reerink reisde het land door en sprak zowel met ouderen als met bestuurders en medewerkers in de sectoren wonen en zorg. Volg haar in de artikelenserie 'Het gezicht van extramuralisering' |
