Klant in beeld- korte beschrijving

Klant, zorgvrager, cliënt, patiënt, burger, zorggebruiker, (woon)consument… zijn benamingen die naast elkaar voorkomen in de wereld van wonen, zorg en welzijn. Iedereen is het erover eens dat dé klant niet bestaat. Net zoals over het gegeven dat de klant centraal staat en de leidraad moet zijn voor het aanbod, voor het bepalen van het voorzieningenaanbod. Lang niet altijd is het aanbod optimaal afgestemd op de vraag van de klant. Complexe wet- en regelgeving, snelheid waarmee de vraag verandert en diversiteit van de vraag zijn de belangrijkste redenen dat er een kloof kan bestaan tussen vraag en aanbod.

Het onvoldoende kunnen vinden van het juiste aanbod op de juiste plek heeft ertoe geleid dat een groeiende groep klanten zelf het heft in handen neemt en hun eigen gewenste aanbod realiseert. Dit 'heft in handen' kan verschillende vormen aannemen. Variërend van gezamenlijk een woonruimte betrekken tot gezamenlijk zorg en andere diensten inkopen.

Het beleid van de landelijke overheid is erop gericht dat mensen verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen welzijn. Dit gedachtegoed komt terug in de Wet maatschappelijke ondersteuning die op 1 januari 2007 van start is gegaan.

De nadruk op eigen verantwoordelijkheid geldt ook voor ouderen, die steeds vaker gezien worden als 'ontwerpers van de eigen levensloop', een term die professor Houben introduceerde. Toch is er een groep mensen die minder zelfredzaam is en minder goed voor zichzelf kan zorgen om welke reden dan ook. Voor deze mensen is er vaak een professioneel of vrijwillig geregeld vangnet, zoals ouderenadviseurs, zorgconsulenten, (mantelzorg)makelaars. Zij kunnen deze groep ook ondersteunen bij het realiseren van de door hun gewenste woonzorgarrangementen.


zoeken in 118 websites