De pijn verdelen: samenwerken bij scheiden van wonen en zorg
Aflevering 4 'Scheiden Wonen Zorg in de Praktijk'
Het vraagstuk van extramuralisatie is te groot voor de individuele zorgaanbieder of corporatie. Volgens de geïnterviewden in dit artikel maakt samenwerking het verschil tussen slagen en mislukken. Samenwerking tussen zorgaanbieders en woningcorporaties bij het scheiden van wonen en zorg heeft strategische en maatschappelijke voordelen. Maar het is ingewikkeld om samen te werken in een omgeving van conflicterende belangen, complexiteit en beheersproblemen. Toch zijn er voorbeelden van geslaagde samenwerkingsverbanden en er zijn aanknopingspunten om aan de slag te gaan.
|
Scheiden Wonen Zorg in de Praktijk Het 'scheiden van wonen en zorg' houdt zorgorganisaties en corporaties bezig. Keuzes zijn nodig en nieuwe terreinen moeten verkend. Het Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg publiceert de komende weken de artikelenreeks 'Scheiden Wonen Zorg in de Praktijk', waarin steeds een ander thema centraal staat. De artikelen van Linda Sanders en Henk Nouws (De Vijfde Dimensie) zijn informatief en verrijkt met praktijkervaringen van zorgondernemers en corporaties die aan de slag zijn gegaan met het scheiden van wonen en zorg. Volg de artikelenserie 'Scheiden Wonen Zorg in de praktijk'. |
Belang van samenwerking
Zorgaanbieders en woningcorporaties krijgen het zwaar voor hun kiezen met de veranderingen die gaande zijn. De overheid trekt zich terug, maatschappelijke bekostiging staat onder druk. Aanbodgerichte financiële regelingen worden afgeschaft, waardoor hogere prijzen doorberekend worden aan de burger. Persoonsgerichte subsidies worden verlaagd en eigen risico’s verhoogd, wat de bestedingsruimte van burgers aantast. Dit kan alleen maar een terugloop van het beroep op voorzieningen tot gevolg hebben en woningcorporaties en zorgaanbieders staan voor de uitdaging het overaanbod te saneren.
Woningcorporaties en zorgaanbieders die willen samenwerken bij de exploitatie van verzorgingshuizen lopen tegen verschillende netelige kwesties aan. Om te beginnen geldt het oude vastgoed verdienmodel niet meer. Stefan Kusters, manager strategisch voorraadbeheer bij ouderenhuisvester SOR: “Voorheen was zorgvastgoed goed voor hoge rendementen en lage risico's. Dat is niet meer. De huidige rendementen zijn nog hoog, maar de risico's op leegstand zijn hoog en de nieuw te verwachten rendementen zijn veel lager”.
Daar komt bij dat de marktwaarde van locaties voor maatschappelijk vastgoed daalt door het overaanbod en de bestemmingsbeperkingen, wat de loan-to-value ratio bij de banken onder druk kan zetten.
De vraag is hoe organisaties deze pijn gaan delen. De inkomsten van de een zijn immers de kosten van de ander. Corporatiebestuurder Jan Peters van Laris: “Dit is een korte termijn strategie die op de lange termijn niet werkt”. Maar het is wel de reden waarom veel zorgaanbieders en woningcorporaties op dit moment lijnrecht tegenover elkaar staan. Vaak hoor je zorgaanbieders zeggen: “De woningcorporatie snapt het probleem niet; de collectieve huurcontracten zijn wurgcontracten”. En woningaanbieders: “De zorgorganisatie is niet betrouwbaar; zij trekken zich terug en wij blijven achter met onze kapitaalsinvestering”.
Lees het hele artikel 'De pijn verdelen: samenwerking bij het scheiden van wonen en zorg' (650 kb, pdf)
